«Κάποιες φορές αισθάνθηκα μόνος. Όμως, δεν παρέμεινα εδώ ούτε καταναγκαστικά, ούτε τυχαία. Προσπάθησα λίγο να εμβαθύνω κι εγώ, μέχρι και τώρα στα γεράματά μου, στο νόημα της αφιέρωσης και της κατά Χριστόν ζωής, που δεν έχω νιώσει κι εκτιμήσει ακόμα πόσο μεγάλο δώρο είναι…»
 
Στο βιβλίο αυτό ο π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος αφηγείται την πολυκύμαντη ζωή του, υπό τον όρο το υλικό αυτό να δημοσιοποιηθεί μετά τον θάνατό του. Μέσα από τις σελίδες του παρακολουθούμε τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, την προσπάθεια ανασυγκρότησης του Έθνους και το έργο που επιτέλεσε η Aδελφότητα θεολόγων «Η ΖΩΗ».
 
Μπροστά μας παρελαύνουν μεγάλα πνευματικά αναστήματα, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου Ελληνισμού ενώ περιγράφονται γλαφυρά και οι προσωπικές εμπειρίες του μακαριστού π. Ηλία από την κατοχή, τα συσσίτια, τη χριστιανική διανόηση, το παλάτι, τη διοικούσα Εκκλησία, το Άγιο Όρος, τα κατηχητικά και τις Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες. Δεν λείπουν οι αναφορές στην κρίση του χωρισμού και της διάσπασης της Αδελφότητας αλλά και κρίσεις και εκτιμήσεις για τους πνευματικούς επιγόνους αυτού του κινήματος, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις μετέπειτα δεκαετίες. Περιγράφεται γλαφυρά η άνθηση της λεγόμενης «θεολογίας του ᾽60» και της στροφής στα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας, όπως και το διορθόδοξο άνοιγμα σε όλο τον κόσμο.
 
Μια κατάθεση ψυχής με δημιουργική αλλά και αυτοκριτική διάθεση. Ο λόγιος και διανοούμενος εργάτης του Ευαγγελίου μέσα από την αποκάλυψη της προσωπικής του ιστορίας αφήνει να αποκαλυφθεί ο πραγματικός και βαθύτερος εαυτός του: εκείνος του ταπεινού λευίτη με την ανοιχτή αγκαλιά για όλους που ποιμαίνει και καθοδηγεί χωρίς ακρότητες αλλά με σύνεση και διάκριση.