Ὁ Τίμιος Πρόδρομος, ὡς θαυμαστό πρότυπο ζωῆς, προτρέπει  σὲ μίμηση  τῆς καθαρότητος τῶν ἁγίων ἀγγέλων, ἀλλὰ καὶ σὲ ἀκριβὴ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου. Προπαντός, ἀναπέμπει τὸ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἐπίκαιρο κήρυγμα τῆς μετανοίας στὸν σύγχρονο σκοτισμένο κόσμο. Παραστέκει στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ ὡς γνήσιος φίλος τοῦ Χριστοῦ μεσιτεύει γιὰ τὴ σωτηρία μας. Ἐνωτίζεται τὶς ὁλοκάρδιες δεήσεις μας καὶ ἀποκρίνεται στὶς θερμὲς ἱκεσίες μας μὲ τὴ θαυματουργική του δύναμη καὶ χάρη.

   Δοξάσθηκε ἀπὸ τὸ ἀψευδὲς στόμα τοῦ Ἴδιου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς μέγιστος πάντων τῶν Προφητῶν, γιατί, ἐν τῇ ταπεινώσει του, ἔκρινε τὸν ἑαυτὸ του ἐλαχιστότερο πάντων, τοποθετώντας τον κάτω καὶ ἀπὸ τὸν ἱμάντα ἀκόμη τῶν ὑποδημάτων τοῦ Κυρίου μας. Ἡ «φωνὴ τοῦ Λόγου» ἐξακολουθεῖ καὶ σήμερα, περισσότερο ἀπὸ ποτὲ ἄλλοτε, νὰ βοᾶ στὴν ἔρημο τῆς ἀλλοτριωμένης κοινωνίας μας, δεικνύοντας «τὸν Ἀμνὸ τοῦ Θεοῦ, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. 1:29). Συνεχίζει νὰ καταθέτει «ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει  Ἠλιού» (Λουκ. 1:17) τὴν προσωπική του μαρτυρία γιὰ τὴν Ὁδὸ τοῦ Κυρίου, ὁ Ὁποῖος, κατέβηκε στὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς, γιὰ νὰ ἀνεβεῖ στὴ συνέχεια ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν καὶ νὰ πληρώσει τὰ πάντα (Ἐφ. 4:9-10). Ἔτσι, ὄχι μόνο στὸν προφητικὸ λόγο τοῦ Βαπτιστοῦ, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως στὸ θαυμάσιο πρόσωπο καὶ τὴ μαρτυρικὴ ζωὴ του προδιαγράφηκε, ἀλλὰ καὶ ἀπεικονίζεται πάντοτε μὲ ἐνάργεια, ἡ ταπεινὴ ὁδὸς τῆς καταβάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.