Λίγο πριν το γλυκοχάραμα, ένα ένα τα ψεύτικα νυκτερινά φώτα της πόλης σβήνουν, για να δώσουν τη θέση τους στον ήλιο που θα ανατείλει. Είναι κρίμα εκείνη τη στιγμή, με το σβήσιμο αυτών, κάποιοι να απογοητεύονται ή να απελπίζονται. Το ίδιο συμβαίνει στη ζωή μας. Όλοι οι γήινοι πόθοι μας λίγο πριν το θάνατό μας θα σβήσουν για να δώσουν τη σκυτάλη στο αληθινό φως του Χριστού μας, στη βασιλεία Του. Μακάριοι όσοι έχουν μέσα τους τον πόθο σε αυτό το όντως Φως πριν σβήσουν οι πυγολαμπίδες των μικρόβιων πόθων.
Η ηθική είναι θυγατέρα της φυσικής και η τεχνική της ηθικής. Σήμερα έχουμε αυτονομήσει αυτές τις τρεις κορυφαίες δυνάμεις με αποτέλεσμα άλλα να διδάσκει η φύση (προσφορά ανιδιοτελής σε όλους) και άλλα να πράττει ο άνθρωπος (αδυναμία στους λίγους, εκδικητικότητα) σε βαθμό που η φυσική και η ηθική να βρίσκονται σε διαμάχη και αντιθετικότητα. Έτσι τα μεγάλα τεχνικά έργα δεν μπορούν να σταθούν μέσα στο χρόνο, καταστρεφόμενα από τους "ανήθικους" της εποχής μας (βλ. Παλμύρα, καταστροφή αρχαίων μνημείων από τζιχαντιστές, κατάρρευση διδύμων πύργων και άλλα).
Όποιος νίκησε τους εχθρούς του (έλλειψη προοπτικής, η οποία γεννάει την τεμπελιά) ευεργετείται από τους αντιπάλους του (πειρασμικές δυσκολίες της ζωής), οι οποίοι τον καθιστούν πιο δυνατό, αυξάνοντάς του τον πόθο στην προοπτική. Αυτό μας διδάσκει το Ευαγγέλιο του Χριστού μας και ο μυθικός Οδυσσέας. 
 
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)