Ὁ θάνατος εἶναι τό μεγαλύτερο πρόβλημα πού ἀπασχόλησε τούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν. Μέ τήν ζωή μέσα στήν Ἐκκλησία ἔχουμε τή δυνατότητα νά ὑπερβοῦμε τόν θάνατο. Τά λείψανα τῶν ἁγίων εἶναι ἀπόδειξη ὅτι ἔχει καταργηθῆ ὁ θάνατος.
 
Στό βιβλίο Ἡ ζωή μετά τόν θάνατο περιλαμβάνονται ὅλα τά σχετικά μέ τόν θάνατο:
Ὁ Χωρισμός τῆς ψυχῆς ἀπό τό σῶμα μετά τόν θάνατο, τά τελώνια, ὁ θάνατος τῶν νηπίων, οἱ ἐμπειρίες μετά τόν θάνατο, ἡ ἀθανασία τῆς ψυχῆς, τό καθαρτήριο πῦρ, ἡ κρίση, παράδεισος καί κόλαση, ἡ αἰώνια ζωή, χρόνος καί τά ἔσχατα. Ὅλα ἐξετάζονται μέσα ἀπό τήν προοπτική τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.
 
Ἔργο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νά θεραπεύη τούς ἀνθρώπους γιά νά δοῦν τόν Θεό ὡς Φῶς, διότι ἡ αἰώνια ζωή, ἡ μετά τόν θάνατο ζωή, ἔχει σχέση μέ τόν τρόπο πού ζοῦμε στήν παροῦσα ζωή.