Μέσα σέ ἤρεμη ἀτμόσφαιρα καί χωρίς ἐντάσεις, μέ αἴσθηση εὐθύνης, μέ σεβασμό στούς ἱερούς Κανόνες καί τούς θεσμούς, μέ διάκριση καί ἐκκλησιαστικό φρόνημα, ἔξω ἀπό κομματικές σκοπιμότητες ὁ Σεβασμιώτατος συλλαμβάνει τά μηνύματα τῶν καιρῶν καί παρεμβαίνει σέ ὅλα τά τρέχοντα ἐκκλησιολογικά καί κοινωνικά ζητήματα κατά τήν περίοδο τῆς εἰκοσαετοῦς Ἐπισκοπικῆς διακονίας του μέσα ἀπό τήν ἐκκλησιαστική προοπτική συνδέοντας τήν θεολογία μέ τήν ποιμαντική. 
Ὁ ἀναγνώστης θά ἐνημερωθῆ:
Γιά τήν καταγραφή τοῦ Θρησκεύματος στίς Ταυτότητες, τήν κρίση μέ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τίς σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, γιά τά ἐκκλησιαστικά σκάνδαλα, τίς ἐκκλησιαστικές ἐξελίξεις, τήν ἐκκλησιαστική καί οἰκονομική κρίση, τήν ἐπιστημονική πρόοδο, τήν ἐκκλησιαστική καί κοινωνική ζωή στήν πόλη τῆς Ναυπάκτου, κλπ.
Ἡ Ἐκκλησία δέν ἐνεργεῖ παραταξιακά, δέν πρέπει νά χρησιμοποιῆται γιά πολιτικούς καί ἐθνικούς σκοπούς, διότι ἀπό τήν φύση της ἐκφράζει τήν ἑνότητα. Ἐπίσης δέν θά πρέπει οἱ Κληρικοί νά ἀσχολοῦνται μέ τά πολιτικά καί κοινωνικά ζητήματα, ἀφήνοντας ἀναπάντητες τίς πνευματικές ἀγωνίες τῶν ἀνθρώπων πού ἔχουν σχέση μέ τήν ζωή καί τόν θάνατο. Δέν εἶναι δυνατόν ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας νά προσλαμβάνη τήν κομματική νοοτροπία καί, ἐγκαταλείποντας τήν ὀρθόδοξη θεολογία καί ἐκκλησιολογία, νά κυριαρχῆται ἀπό τήν ἐπικοινωνιολογία.
 
Ἡ δημοσίευση τῶν Συνεντεύξεων θά δείξη ὅτι στήν ἐποχή μας, πού οἱ ἐξελίξεις εἶναι ραγδαῖες σέ ὅλους τούς τομεῖς, χρειάζεται ὁ λόγος τῆς Ἐκκλησίας, πού εἶναι ἐπαναστατικός, διεισδυτικός, κριτικός, θεραπευτικός, καί ἀπαντᾶ στίς σύγχρονες ἀναζητήσεις, τίς ὑπαρξιακές ἀγωνίες καί στά ἐπίκαιρα σοβαρά ἐκκλησιαστικά καί κοινωνικά θέματα. Θά δείξη πῶς ἕνας Ἐπίσκοπος μιᾶς τοπικῆς Ἐκκλησίας περνᾶ τήν θεολογία ἀπό τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης. Θά δείξη ὅτι ἡ Ἐκκλησία μέ τήν ζωή της, τήν θεολογία καί τόν πολιτισμό της εἶναι ἡ μόνη παρηγοριά τῶν ἀνθρώπων πού δίνει πληρότητα ζωῆς καί νοηματοδοτεῖ τόν ἀνθρώπινο βίο.