«Αγάπησα αυτόν τον λαό... για πολλούς λόγους.
Γιατί όταν παύεις ν' αγαπάς είναι σαν να παύεις ν' αναπνέεις...»

Παρακολουθώντας τη ζωή της Γερόντισσας Γαβριηλίας μπορούμε να την κατατάξουμε στις σύγχρονες Διακόνισσες της εποχής μας. Με απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό και με ελεύθερη προσωπική απόφαση βρίσκει νόημα στην υπηρεσία του «πλησίον». Πηγαίνει και συναντά τους αδελφούς που τη χρειάζονται, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο της, δημιουργεί άμεση προσωπική σχέση μαζί τους και τους διακονεί ταπεινά, αθόρυβα και με πλήρη συναίσθηση της υπακοής στο κάλεσμα Εκείνου, που υπήρξε ο Πρώτος Εθελοντής και Πρώτος Διάκονος στην υπηρεσία των αδελφών Του.

Με αφορμή την αγιοκατάταξη της όσιας Γερόντισσας Γαβριηλίας (Παπαγιάννη) το βιβλίο αυτό ανιχνεύει το διακονικό έργο της προσφοράς της στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου.
 
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)